muncuqlanmaq

f. Muncuq-muncuq olmaq, muncuq kimi düzülmək, muncuq şəklinə düşmək, yumrulanmaq. <Şiraslanın> . . həyəcandan alnında tər dənələri muncuqlanırdı. S. R.. Mahmud üzündə muncuqlanan utancaqlıq tərini yaylıqla silib sözə başladı. P. M..